Η ΣΟΝΕ για τα παιδιά της Παιδοογκολογικής Μονάδας του ΑΧΕΠΑ

κάτι πέρα από την αστρονομία .......

Η ΣΟΝΕ για τα παιδιά της Παιδοογκολογικής Μονάδας του ΑΧΕΠΑ

Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Ελλάδος - www.ysog.eu - Γυναικεία Χορωδία "Νηρηίδες" Δήμου Παλαιού Φαλήρου (Μουσική Διδασκαλία: Κατερίνα Βασιλικού) - Γυναικεία Χορωδία ''Καλλιτεχνήματα'' Κερατσινίου (Μουσική Διδασκαλία: Μαρία Μιχαλοπούλου) - Παιδική Χορωδία Ι.Ν. Αγ. Βαρβάρας Αργυρούπολης (Μουσική Διδασκαλία: Λώρα Πετροπούλου) - Παιδική Χορωδία Αιγινίου "Canto Olympus" (Μουσική Διδασκαλία: Μιχάλης Καριοφυλλίδης) - ''Αγγέλων Φωνές'': Παιδική - Νεανική Χορωδία Ι. Μ. Σερρών & Νιγρίτης (Μουσική Διδασκαλία: Μαρία Κουβακλή) - Παιδική - Νεανική Χορωδία Πολιτιστικού Συλλόγου Αθανασίου Χριστόπουλου Καστοριάς (Μουσική Διδασκαλία: Δημήτρης Θεοδωράκης) - Παιδική - Νεανική Χορωδία της ΣΟΝΕ (Μουσική Διδασκαλία: Ευάγγελος Αραμπατζής) Σολίστ: Σταύρος Σαλαμπασόπουλος, Νικόλας Σαββίδης, Άσπα Μαυρίδου, Έλενα Τιτίρλα Διεύθυνση: Ευάγγελος Αραμπατζής Παρουσίαση: Χρήστος Φερεντίνος Διοργάνωση: Λέσχη Lions / Θεσσαλονίκη - Μακεδονία Παραγωγή: Unplugged Studio Βελλίδειο: 17/2/18

https://www.youtube.com/watch?v=m11d_-SuckM

Τα τέσσερα πράγματα που δεν γυρίζουν πίσω ...

Τα τέσσερα πράγματα που δεν γυρίζουν πίσω είναι :

α) Η πέτρα .... αφού ριχθεί

β) Η λέξη  .... αφού ειπωθεί

γ) Η ευκαιρία ..... αφού χαθεί

δ) Ο χρόνος .... αφού περάσει

Απολαύστε το video .....

...για να αντιμετωπίσεις τη φτώχεια, πρέπει να ανοίγεις το μυαλό σου και αυτό γίνεται μόνο με τη μόρφωση....

Στο Νέο Δελχί, κάτω από μια γέφυρα του Μετρό, συντελείται καθημερινά ένα μικρό θαύμα.

Γύρω στα 70 παιδιά από τις γειτονικές παραγκουπόλεις παρακολουθούν μαθήματα στο υπαίθριο σχολείο που έχει στήσει εκεί ένας αφανής ήρωας: Ο 40χρονος Rajesh Kumar Sharma. Πατέρας τριών παιδιών και ο ίδιος ο Sharma.

Και όπως παρατήρησε για τι ίδιο ακριβώς συνέβαινε με πολλά παιδιά στην περιοχή. Δεν πήγαιναν σχολείο γιατί οι οικογένειές τους δεν το άντεχαν οικονομικά. «Όποτε περνούσα από την περιοχή έβλεπα παιδιά να χασομεράνε από εδώ κι από 'κει, σπαταλώντας το χρόνο τους» είπε ο ίδιος, εξηγώντας πώς ξεκίνησε το όλο εγχείρημα. Σκέφτηκε λοιπόν να δημιουργήσει ένα δωρεάν σχολείο.

Και επειδή δεν είχε καν την οικονομική δυνατότητα να χτίσει - ή έστω να νοικιάσει - ένα μέρος για να κάνει μάθημα, έβαψε δύο τοίχους μαύρους για να τους χρησιμοποιήσει σαν πίνακα της τάξης και άρχισε να διδάσκει κάτω από μια γέφυρα. Παράλληλα, προσπάθησε να πείσει τους εργάτες και τους αγρότες της περιοχής, να επιτρέψουν στα παιδιά τους να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, αντί να δουλεύουν για να συμπληρώσουν το οικογενειακό εισόδημα.

  

Και πράγματι. Σύντομα, άρχισαν να καταφθάνουν στο «υπαίθριο σχολείο» παιδιά που υπό άλλες συνθήκες θα δούλευαν από εδώ και από κει, χωρίς να έχουν την παραμικρή τύχη να ξεφύγουν από την προδιαγεγραμμένη μοίρα της φτώχειας. Στο σχολείο τα μαθήματα ξεκινάνε από τα βασικά. Στόχος είναι να προετοιμαστούν τα παιδιά, για να συνεχίσουν σε κάποιο δημόσιο σχολείο. Όταν ξεκίνησε πέρσι το εγχείρημα, είχε 140 μαθητές.

Τώρα, τουλάχιστον τους μισούς από αυτούς, όπως λέει ο ίδιος, κατάφερε να τους βάλει σε κανονικά σχολεία. Για να καταφέρει να κρατήσει το «σχολείο» του σε λειτουργία, ο Sharma, αφήνει για δυο ώρες την δουλειά του σε ένα εμπορικό κατάστημα στο Shakarpur, όπου τον αναπληρώνει ο αδερφός του και πάει να διδάξει. «Ο δάσκαλός μας, μας λέει πως για να αντιμετωπίσεις τη φτώχεια, πρέπει να ανοίγεις το μυαλό σου και αυτό γίνεται μόνο με τη μόρφωση», είπε στην τοπική εφημερίδα ένας 15χρονος μαθητής του Sharma.

NO  COMMENTS ..........